O MITO DA CAVERNA.

El mito de la caverna describe a personas que están encadenadas en una cueva por brazos, piernas y cabeza, limitando la visión hacia una pared en donde se proyectan sombras de objetos y personas que pasan por la cueva, en donde una hoguera, posibilita la aparición de estas sombras.

Uno de los individuos sale de la cueva, y tras tener dificultades para acostumbrarse a la claridad, puesto que estuvo en penumbra con la única iluminación de una hoguera, la luz del sol le permite ver toda la realidad que hay en ese mundo exterior.

Vuelve a la cueva para contarle a sus compañeros todo lo que ha visto pero ellos lo tratan de loco y no le creen.

Interpretación ontológica:

Platón establece un dualismo ontológico al decir que existen dos mundos: el mundo de las Ideas y el mundo Sensible.

El mundo de las Ideas es el mundo de las esencias de todo el mundo físico que nosotros conocemos. En el mito, el mundo de las Ideas se corresponde con el mundo exterior de la caverna, que es descubierto por el prisionero que huye. El que podemos llegar a conocer a través de la espisteme.

El mundo Sensible, estaría formado por las copias de las Ideas. Lo relacionamos, en el mito, con el interior de la caverna donde se producen esas sombras gracias a la iluminación de la hoguera. Conocemos este mundo a través de los sentidos, la doxa.

Interpretación epistemológica:

Con este mito, Platón nos da a conocer los diferentes estados de conocimiento del ser humano.

Primero, el prisionero en el interior de la caverna, se encuentra en un estado de ignorancia, aunque él no lo sepa.

Interpreta que la realidad son las sombras que ve en la pared y que son captadas por sus sentidos, sin saber que esas sombras son meras copias de la realidad , que él de momento no puede captar al estar prisionero.

Una vez liberado, el prisionero corre hacia el exterior donde comprueba que estaba errado al pensar que la realidad eran esas sombras proyectadas en la pared.

Es decir, a través de la razón (episteme) el prisionero se da cuenta de lo que es la realidad y con la luz del sol , que Platón lo compara con la idea del bien , es capaz de ver el mundo real, el que se correspondería con el de las Ideas.

Tan pronto el prisionero se da cuenta de su error, entra de nuevo en la caverna para advertir a sus compañeros que lo que creen no es real y que viven engañados, sin embargo, ellos no le creerían y lo tratarían como loco.

SALETA GARCÍA, 2º BACHARELATO DE ADULTO.

PLATÓN: PRÁCTICA DE COMENTARIO GUIADO

-->

PLATÓN, texto 1República libro IV, 427e—435c

(...)
-Ben. Xa vimos, segundo parece,  tres calidades da cidade, e en canto á especie que resta para que a cidade alcance a excelencia ¿cal podería ser?. É evidente que a  xustiza.
(...)
Pois o que establecimos dende o principio que debía facerse en toda circunstancia, cando fundamos a cidade, segundo a miña opinión, é a xustiza ou unha especie desta. Pois establecimos, se recordas,  e moitas veces xa o repetimos, que cada un debía de ocuparse dunha soa cousa de entre as que concirnen á cidade, precisamente daquela na que estivese mellor  preparado por natureza.
- En efecto, dixémolo.
-E que a xustiza consiste en facer o que é propio dun, sen meterse nas cousas alleas, é algo que xa oímos a outros moitos e que nos dixemos repetidamente.
-En efecto, afirmámolo frecuentemente.
-Nese caso, amigo meu, a xustiza parece que consiste en facer cada un o seu. ¿sabes de onde o deduzo?
-Non, pero dimo ti.
-Ao meu parecer do que temos examinado, a moderación, a valentía e a sabedoría, o que resta por ver  na cidade, é o que da a todas aquelas calidades a capacidade de nacer e unha vez nacidas, permítelles conservarse, mentres pemaneza  nelas. E xa dixemos que se encontrabamos as tres, a xustiza sería a que restase.
-Por forza é así.
-Non obstante, se fose preciso discernir cal  destas calidades fará á nosa cidade mellor, resultaría difícil discriminar se consiste nunha coincidencia  de opinión entre os gobernantes e os gobernados, ou se é a conservación da opinión consonte á lei que hai entre os militares acerca do que debe ser temible ou non, ou a intelixencia  e a vixiancia entre os gobernantes; ou iso que fai mellor á cidade   consiste, tanto no neno coma na muller, no escravo coma no home ceibe, e no artesán, no gobernante e no gobernado, en que cada un se ocupe do seu, sen atender ao alleo.
-Dende logo, sería dificil. ¿Como non?
-Entón, segundo parece, en relación á excelencia  da cidade,  a capacidade de facer cada un o seu nela  pode rivalizar coa súa sabedoría, coa súa moderación e a súa valentía.(...)
-Pois un home xusto non diferirá en nada da cidade xusta en canto á idea da  xustiza mesma, senón que será semellante.
-Semellante, en efecto.
-Porén, unha cidade parece xusta cando os tres tipos de naturezas que existen  naquela fan cada un o seu; e pareceunos moderada, valente e sabia a causa dalgunhas outras afeccións e hábitos  deses mesmos tipos de naturezas.
-É verdade.
-Por conseguinte, querido amigo, estimaremos que quen teña eses mesmos tipos na súa alma, a causa das mesmas afeccións que aqueles, é ben merecedor de recibir os mesmos apelativos que a cidade.

PLATÓN; República libro IV, 427e—435c
Versión galega de M. Teresa Miñambres Gómez – I.S. Eduardo Pondal – Santiago de Compostela

PLATÓN TEXTO 1.

1. NON PODES FACER O COMENTARIO SEN TER UNHA IDEA DE FILOSOFIA DO AUTOR.
2. De que é o texto? Aque obra pertence o fragmento? Sitúa o autor crololoxicae espacialmente; da unperfil do filosofo ou da relevancia da súa filosofía; sitúa a obra no periodo correpondente e comenta algo do estilo en relación co método filosófico utilizado por Platón.
3. Rele cada una das tres opción de contexto. Relaciona cada unha delas co tema tratado no texto, nunha liña ou nun breve párrafo.
4. Indica o tema do texto e a que rama da filosofía pertence (ontoloxía, epistemoloxía, ética, política ou antropoloxía)
5. Analise guiado do texto.
   1. Posese dividir o texto en partes?
   2. Expresa nunha liña o que di o 1º párrafo, aclarando a que tres calidades se refire. Chamalle I1.
   3. No 2º párrafo, como define Platón xustiza? Chamalle I2.
   4. No 3º párrafo Platón afirma “a xustiza parece que consiste en facer cada uno o seu” Podes relacionar esta afirmación coa definición de xustiza?
   5. Define moderación, valentía e sabiduría.
   6. No 5º párrafo Platón ofrece varias opción. Relaciona cada una delas con una das virtudes.
   7. Que di Platón no 6º párrafo? Chamalle I3.
   8. Decide se I1, I2 e I3 son teses principais ou secundarias.
6. Desenrolo do comentario de texto:
   1. Como é que Platón chega a plantexarse o tema tratado no texto?
   2. Antes de explicar o contido do texto, cres que hai algo da filosofía de Platón que dabamos saber? Explicao.
   3. Fai un guión cos diferentes apectos da filosfía platónica que terías que tocar para explicar I1, I2 e mais I3.
   4. Ten Platón claro o tipo de polis que quere? Que sabes dela?
   5. Quen son os sofistas? Que pensarían deste modelo de polis?
   6. Platón rexeita a democracia? Sabes por que? Que argumentos utilizarías para convencelo de que a democracia pode funcionar? Lembra situarte nos paramétros do seu contexto.

ACTIVIDADE CON UTE-TEIXEIRO.

  A excursión a Teixeiro.

 

 Primeira parte:

Pois a primeria parte da charla foi moi productiva, porque ao principio fixeron unha especie de obra de teatro na que se explicaba resumidamente o que querían contar despois.

Despois de esta pequena obra pasou a contarnos un presidiario a súa vida e experiencia cas drogas.

Contábannos tamén o que facían día a día na UTE, que e un programa que eles (os presidiarios) crearon. Nel teñen prohibido a entrada de calquer tipo de drogas, traballan nun montón de talleres e fan esas pequenas charlas como a que nos viñeron a dar a nos.

 Segunda parte:

A segunda parte da charla consistía en ir a visitar o centro penitenciario de Teixeiro.

Unha vez alí, enseñáronnos a parte da UTE no que traballan e estudan os presidiaroios que queren, todos os que están alí é porque eles queren voluntariamente, ningún deles está obrigado.

Tuvimos unha experiencia algo frustrante, que foi estar encerrados nas celdas dez minutos, para saber o que sentían eles estando alí.

Enseñáronnos as distintas partes que forma a UTE, temñem gimnasio, sala de informática, aulas, biblioteca, taller de madeira, taller de música, etc.

Despois dividíronnos e fomos cos distintos señores e señoras que traballan nas distintas seccións da UTE, unha vez alí, fixemos uns cuestionarios e fixemos un pequeño resumen do que aprendemos nas dúas charlas que tuvemos sobre as drogas.

Opinión personal:

Pois a miña posta en común foi bastante sinxela, aínda que ao lela dache  a sensación de tristeza pola xente que está no cárcere.

Nos temos que tomar a nosa decisión agora, na adolescencia.

Todos nos temos as drogas ao alcance da nosa man, e simplenmente a decisión de si ou non, parece fácil, pero moita xente veo difícil, xa que se ve influenciada por amigos que son mais mayores ca eles, ou que teñen problemas na casa e queren chamar a atención da familia de calquera maneira, ou simplemente por querer probar unha cousa nova, acaban enganchados e é un problema moi grave.

                                              Adela Couto Gerpe 4º ESO C

 

 

                       NOVO CURSO EN MARCHA!!!!!

Despois dunhas vacacións tan longas temos merecido un descanso. Podedes empezar poñervos as pilas cunha pregunta doblemente complicada:


                   

RECUPERACIÓN DE CIDADANÍA.

RECUPERACIÓN DE 2ºESO- C:
- Rona Amyari Díaz.
- Jorge Gesto
- Víctor Marrozos
- Cristina Souto

Os que tedes todo o curso suspenso tedes outra oportunidade. O mércores 20 a última hora faremos un examen global. Pasarei buscarvos pola vosa clase. Neste caso están:
-Alberto Rodriguez
- Erik
- Jose Rojo.

RECUPERACIÓN 2ºESO-D.
- Diana González
- Rocío González
- Mario Loureiro
-Ángela Martínez
- Santiago Xiao Rodríguez.

Os que tedes todo o curso suspenso tedes outra oportunidade. O mércores 20 a última hora faremos un examen global. Pasarei buscarvos pola vosa clase. Neste caso está Alex. Sergio Gómez ten que facer unha recuperación da segunda avaliación.

Martha Nussbaum

Aproveitando que acaba de recibir o premio Príncipe de Asturias de Ciencias Sociais, é boa a ocasión para achegarnos un pouco á filosofía contemporánea, tan inxustamente esquecida a cotío nas nosas clases. 
Martha Nussbaum é unha filósofa estadounidense (Nova York, 1947), actualmente profesora da universidade de Chicago, que ao longo da súa vida se dedicou a temas de ética e filosofía do dereito e de política; que a carón do premio nóbel de economía Amartya Sen desenvolve unha concepción ética do desenvolvemento económico; que defende o imprescindible papel das humanidades na educación en aras ao logro de calidade democrática;  que é unha gran estudosa feminista...
E dela pódese seguir dicindo moito máis: realizou profundos estudos das emocións, é unha gran coñecedora do pensamento grego (a súa filosofía parte dunha perspectiva aristotélica); foi nomeada como unha dos cen intelectuais máis influíntes do mundo.
Ten pois un currículum impresionante que no ámbito bibliográfico plásmase en arredor de vinte libros publicados, abordando temas como Aristóteles, o amor, a ética, o desexo, a xustiza, a poética, o desenvolvemento humano, a intelixencia das emocións, o sexo, a xustiza social, as mulleres.
Procuraremos "amoblar" a nosa biblioteca con algún libro seu, para así poder "amoblar" un pouco máis a nosa cabeza. 

De visita en Santiago

O motivo principal da nosa saída a Santiago o pasado martes 8 de maio era achegarnos ao Parlamento galego. 
Non obstante, previamente a cumprir con ese obxectivo, o alumnado de 1º de Bacharelato foi ata a Cidade da cultura, no Gaiás, onde puidemos ver as maquetas, algunha pequena exposición e a inmensa biblioteca (por espazo, non tanto por volumes). Mentres, as alumnas de Ética e Filosofía do Dereito foron a ver ao tan polémico ultimamente Valedor do Pobo. 
Choveunos sen parar, pero  hai que dicir que a agua non baixou o bo humor. Tras un mediodía, ben pasado por auga, entramos no edificio do Parlamento, na rúa do Hórreo.
Alí guiounos -como vén sendo xa tradición- Hixinio, falou con nós Carme Adán, parlamentaria do BNG e Vicesecretaria da Mesa do Parlamento, e tamén acompañounos Alberto Sueiro, diputado do PP por Carballo. Ademais de parte das instalacións (Biblioteca Carballo Calero, salas de comisión e dos grupos parlamentarios) asistimos a un anaco dun vivo debate en torno á lingua galega, quentando xa ambiente para o día das letras galegas.
De todos modos, o momento máis destacable da visita foi cando varias compañeiras fixeron un amago de debate de propostas de lei; déixovos aquí un vídeo cun fragmento das súas intervencións.

A XEITO DE TRASFONDO DE MARX

Xa enfilando o fin de curso, déixovos algunhas suxestións para facer traballos voluntarios para o contexto de Karl Marx. O século XIX, na súa faceta máis socio-económico-política, é o que tratan de reflectir os tres filmes que se vos propoñen a continuación...

Películas a elixir:

Germinal (1993)	El corazón de la tierra (2007)	Daens (1992)

1. Resumo do argumento en 10-15 liñas e ficha técnica da película.

2. ¿En que época se sitúa a película? Busca algunha información ao respecto.

3. ¿En que lugar se sitúa a película? Busca información e pon un mapa do lugar.

4. Describe tres personaxes da película (algún feminino e algún masculino).

5. Propón ti tres preguntas posibles en torno ao argumento da película e indica as respostas.

6. Describe as tres esceas que máis che gustaran.

7. Propón un novo final para a película.

8. Propón un título alternativo para a película e explica por que o elixiches.

9. Realiza unha pequena disertación na que recollas unha reflexión persoal sobre a revolución industrial e as súas consecuencias para a poboación (segundo a película que visionaches).

10. Comentario persoal (¿Que che gustou? ¿Que non? ¿resultouche de fácil visionado? ¿aprendiches algo? ¿atopaches algo sorprendente?...)

[En lugar da película enteira de Daens pódese ver a selección de escenas que aparece  en youtube: Daens: escenas para uso didáctico]

...............


A maiores engádese para elixir a clásica "Tempos modernos" (1936) de Chaplin, que aínda que situada no XX (na época da Gran Depresión), pode axudarnos a facernos a idea do carácter forzado ou alienado do traballo no capitalismo, co humor tan característico de Charles Chaplin.


As preguntas correspondentes son: 

1. 
   

   Resumo do argumento en 10-15 liñas e ficha técnica da película.

2. ¿En que época se sitúa a película? Busca algunha información ao respecto.

3. ¿Que che suxiren as primeiras imaxes da película (a montaxe que presenta como paralelo o rabaño coa entrada de obreros na fábrica)?

4. Pensando na máquina de comer, imaxina situacións ou accións que se poderían substituír por unha máquina. Logo comenta vantaxes e desvantaxes da máquina de comer.

5. Definir as características físicas e psíquicas de Charlot como personaxe..

6. Buscar información da vida e obra de Charles Chaplin.

7. Describe tres escenas que penses que se poden relacionar co concepto de alienación económica en Marx.

8. Propón un título alternativo para a película e explica por que o elixiches.

9. Realiza unha pequena disertación na que recollas unha reflexión persoal sobre a revolución industrial e as súas consecuencias para a poboación (segundo a película que visionaches).

10. Comentario persoal (¿Qué che gustou? ¿Qué non? ¿resultouche de fácil visionado? ¿aprendiches algo? ¿que che pareceu o uso da música no filme? ¿atopaches algo sorprendente?...)

* A realización completa destas cuestións despois do visionado do filme, subirá ata 0,5 ptos sobre a cualificación do exame de Marx. Soamente pode facerse traballo de 1 película para dito exame. DATA LÍMITE: 8 de maio.

O pasado mércores 18 de abril tivemos unha interesante e excepcional (penso que non esaxero) charla con dúas profesoras e dous internos do centro penitenciario de Teixeiro. Nela, a profesora (do aproxecto ANOCA, Aprender NO CÁrcere) amosounos a través dun vídeo como é o acceso físico ao centro, cos controis e cantidade de portas e reixas a pasar, contounos tamén como é iso de dar clases a reclusos e reclusas de moi diferentes índoles. Logo, cos ollos e orellas moi abertos, os que estabamos na biblioteca, escoitamos como Yoana eJavi nos relataban a súa vida no cárcere, as pelexas, a droga, a falta de liberdade e de cartos, o traballo, e tamén a escola, unha illa de tranquilidade nun medio tan hostil. Coa súa sinceridade e capacidade para abrirse a quen estabamos enfronte, lograron embelesarnos coas súas experiencias vitais e déronos importantes leccións de vida (como dixeron logo en La Voz de Galicia) que esperamos non esquecer nunca.

 Animádevos a participar no seu facebook!!

Unha clase gañadora!!

Veñen de comunicarnos que a clase de 4º A recibiu dous premios (nada menos) na categoría de fotografías do concurso TECENDO HISTORIAS DE MULLER, convocado pola ONGD Solidaridade Internacional. Os premiados son: 
- Anxo Pensado Moreira, con "As mulleres tamén gañan":

- Sara Cerviño, Guadalupe Rama e Gema Lage, con "Di stop á violencia de xénero":

Noraboa!! O premio consistirá na publicación das fotos (xuntos aos demais relatos e fotos gañadores) nun libro que recollerá as historias  de muller que son destinatarias dos proxectos de cooperación que ten en marcha Solidaridade Internacional de Galicia que serán novelados por escritoras e escritores galegos.
Podedes comentar no facebook de Tecendo historias de muller.

Na procura dos nosos ancestros (... e pasándoo ben)

De  mércores a venres (28 a 30 de marzo) andivemos  polo norte peninsular  á descuberta de novas paisaxes, novas xentes, novos lugares. 
O primeiro día chegamos ao parque da natureza de Cabárceno  cara ao mediodía. Ali encontramonos con moitos animais exóticos como as cebras, os tigres, os osos pardos cos seus oseznos, as cebras de Grevy,,, e mesmo con elefantes que posaron amorosamente para nós. 




Esa tarde aínda deunos tempo a dar unha volta pola pedregosa Santillana del Mar e chegamos á noitiña a Comillas, onde durmimos (ou pasamos a noite, pois sospeito que houbo bastantes insomnes). 

O xoves pola mañá camiñamos por Comillas, vimos o Concello, o vello e o novo, sacamos unha preciosa foto de grupo nas  escaleiras do palacio de Sobrellano e logo uns poucos vimos o Capricho de Gaudí, outros a Universidade e outros máis achegáronse  á praia, ao lado do cemiterio antigo.

Logo dun picnic rápido fomos ata as covas de Altamira (a Neocueva), onde nos ilustraron varias guías sobre as pinturas rupestres do periodo magdaleniense, sobre bisontes, cabalos, mans... Ao saír había quen xa non podía moito co seu corpo e tivo que botar unha sestiña.

Ao atardecer chegamos a Burgos, e vimos a catedral rodeada de manifestantes de CCOO, da CNT, reivindicativos pero en plan tranquilo. 


O venres á mañá tocou visitar o museo da evolución humana  ás beiras do río Arlanzón e logo os xacementos de Atapuerca, cunhas magnificas guías que creo que nos comunicaron a todos as ganas de ser arqueólogos (un tanto diferentes a Indiana Jones). 


No xantar as amigas de Sara Souto sorprendérona cunha tarta para celebrar o seu 18 aniversario. De volta no bus repasamos e profundamos no aprendido cun cuestionario ao que había de responder mergullándose no libriño guía que elaborou o profe Alberto para toda a viaxe. Houbo moitos gañadores (de chocolatinas e ovos kinder) e nel ata Stefan estruxou as neuronas.


En fin, ata aquí unha breve crónica desde un particular  punto de vista. Vós aportaredes máis.

Cine ambientado no século XVIII

Agora que en 2º de bacharelato estamos adentrándonos no pensamento de Kant, propoñémosvos ver algunha película situada nesta época. Desta volta podedes elixir entre: Amadeus (1984), María Antonieta (2006) ou Barry Lyndon (1975). 
De forma voluntaria podedes elaborar un traballo respondendo ás seguintes cuestións: 

1. Resumo do argumento en 10-15 liñas e ficha técnica da película.

2. ¿En que época se sitúa a película? Busca algunha información ao respecto.

3. ¿En que lugar se sitúa a película? Busca información e pon un mapa do lugar.

4. Describe tres personaxes da película (algún feminino e algún masculino).

5. Propón ti tres preguntas posibles en torno ao argumento da película e indica as respostas.

6. Describe as tres esceas que máis che gustaran.

7. Propón un novo final para a película.

8. Propón un título alternativo para a película e explica por que o elixiches.
   
   
   9. Realiza unha pequena disertación na que recollas unha reflexión persoal sobre os acontecementos do XVIII contemporáneos da Ilustración (segundo a película que visionaches).

10. Comentario persoal (¿Qué che gustou? ¿Qué non? ¿resultouche de fácil visionado? ¿aprendiches algo? ¿atopaches algo sorprendente?...)

* A realización completa destas cuestións despois do visionado do filme, subirá ata 0.5 ptos sobre a cualificación do exame de Filosofía moderna II (Kant). Soamente pode facerse traballo de 1 película para dito exame. A DATA LÍMITE DE ENTREGA É O VENRES 20 DE ABRIL. Podedes entregalo na clase o envialo a: africa.lopez2@gmail.com.

....................

Así mesmo, logo de ler o capítulo de O mundo de Sofía (J. Gaardner) dedicado a Kant ,podedes responder ás seguintes preguntas: 

1. Selección de 3 citas breves (aprox. 3-10 liñas, cada cita) que teñan algo que ver coa razón teórica kantiana e outras tres que estean relacionadas coa razón práctica.

2. Indicar e resumir brevemente os principais exemplos que se empregan para explicar a filosofía kantiana.
3. ¿Como se explica no texto que o espazo e o tempo sexan “as dúas formas” da sensibilidade no home?
4. ¿Que significa “imperativo categórico”? ¿Cando falamos deste imperativo a que tipo de razón nos referimos?

5. ¿Que foi o que máis te axudou para entendero pensamento kantiano?

* A data de entrega límite é o luns 16 de abril. Poderá subir ata 0,2 ptos sobre o exame de Kant.

Día mundial da auga.

O pasado xoves celebrouse unha xornada mási doDía Mundial da Auga. Cada ano por estas datas invitase aos diferentes Estados a dedicar este día ao tema con actividades concretas para o fomento da conciencia pública.

Esta celebración é coordinada pola Organización das Nacións Unidas para a Alimentación e a Agricultura FAO. Este ano o tema será o da relación da auga e a seguridade alimentaria. Para o que programaronse tres eventos internacionaies importantes: o Foro Mundial da Auga, o Día Mundial e a semán Mundial do Auga. Todos abordarán as relaciones entre a auga e mais a producción de alimentos.

Porén, unha parte da cidadanía preocupada polo tema e excluída do foro celebra nas mesmas datas un foro alternativo que se chama asi precisamente: Foro Alternativo Mundial del Agua.

TRABALLOS DE CAMPO.

O traballo de campo diferénciase da maioría dos procesos científicos polas dificultades que presenta examinar experimentalmente a un grupo de persoas. O antropólogo ou a antropóloga debe olvidar calquer aspecto asumido de xeito previo e estar disposto a replantexar conceptos tales como a amizade ou o ben e o mal dentro do contexto dunha nova cultura.

1. VENDEDORAS DE PAISACO. 2011-2012.

PREGUNTAS ENTREVISTA realizada por Alicia, Pilar e Lorena de Antropoloxía de1º Bacarelato.

Bos días,

1. Que, houbo boas ventas hoxe?

2. Ten fillos?

3. E que lle quedaba con eles cando eran pequenos para ir vender?

4. Cantos anos hai que vende nesta feira de Paisaco?

5. Que o foi o que a levou a facerse vendedora de verdura na feira?

6. Vendiu sempre verduras ou dedicouse tamén a venta doutras cousas?

7. E un negocio familiar ou traballa para alguna coperativa?

8. Como consegue as verduras plantaas vostede ou compraas?

9. As verduras que vende son do país (de Galicia) ou veñen de fóra?

10. Por que pon as verduras deste lado?

11. Cando empezou a vender había tantos postos de venta coma agora ou había menos?

12. Pon o seu posto sempre no mesmo sitio?

13. A que hora se levanta para vir a feira?

14. A que hora comenza a feira?

15. A que hora remata?

TRIBUS URBANAS EN CARBALLO.


Aqui temos o froito do traballo de campo realizado polo antropólogo Pablo de primeiro de bacharelato. Apunta maneras. Comprobádeo.

Voltamos a Aspaber.

O xoves día 15 de Marzo, os alumnos e alumnas de 2º ESO C e D visitamos o centro Aspaber. Rubén Martínez e Alberto Rey de 2ºESO explican que ASPABER é a Asociación de pais de discapacitados de Bergantiños que nace no ano 1976 para atender a un grupo de persoas con discapacidade mental e ás súas familias, axudándoas nas súas tarefas e convivir con outras persoas. Conta co 5 centros diferentes: o Centro Ocupacional é un servizo de atención diurna para persoas en idade laboral con posibilidade de desenvolver as súas capacidades residuais en áreas formativo laborais e ocupacionais; o Centro de Día que atende a persoas con necesidade de apoio xeralizado, que precisan dunha atención persoal e integral; o Centro Residencial, o Centro especial de emprego que son diferentes naves nas que hai diversos traballos coma a escaiola, fabricación de palés ou colocación de latas de conserva en caixas e as Vivendas tuteladas.

Alejandra Pomboo e Andrea Pensado contanos a visita: O primeiro sitio que visitamos foi o comedor, onde coñecemos a Patricia e Martín. Enseñáronnos os aparellos tecnolóxicos que utilizan para poder comunicarse cos demais, por exemplo, o álbum de fotos no que se escoitaba o nome do obxecto ou un aparello que utilizaba Patricia, no que se accionaba a opción desexada. Lydia e Leti de 2ºC o describen así Ao chegar entramos a unha sala e vimos un video de presentación. Unha rapaza chamada Patricia podía comunicarse a través dos ollos con imaxes no ordenador, e outro que se chamaba Martín utilizaba uns metodos mais sinxelos porque el falaba pero moi baixo asi que con un amplificador de voz podiamos oir como nos saludaba .

En segundo lugar fomos visitar a o Centro de Día, onde estaban os que necesitan mais axuda durante todo o día. Nese momento estaban comendo. Teñen unha sala para facer exercicio e tamén unha sala de actividades de ocio e ali traballan todos xuntos. Preguntámoslle a algúns si se traballaba moito e todos impacientes confirmaron a nosa pregunta. Chamounos a atencion como cosían as alfombras

Logo fomos ao Centro especial de emprego, onde coñecemos a Rafa. Vimos onde fabricaban escaiola. Había moitas figuras e para non desperdiciar a escaiola facían pequenos xoguetes para poder pintalos. Fixámonos en como traballaban con escaiola xa que para eles require un gran esforzo e iso failles sentir utiles. E tamén vimos como empaquetan as latas de atún para Calvo.

Todos quedamos encantados e para mostra mirade o que opinades de visita: “Ao principio estabamos nerviosos por que era algo novo para nos xa que habia xente que nunca fora.” “As súas monitoras axudanlle moito e as novas tecnoloxías ainda mais xa que facilitan o seu traballo e a maneira de comunicarse. Pareceunos moi interesante os comunicadores especiales que teñen para falar e expresarse xa que lle e de gran axuda.” Para Fran. Muñiz e Martín Pereira “Aspaber é a segunda oportunidade para a xente que lle costa mais seguir co dia a dia. Alí os internos de Aspaber teñen unha casa donde durmir e se lles axuda a aprender as tarefas da casa, e tamén teñen distintos talleres onde aprenden oficios e traballan e despois a final de mes teñen unha recompensa económica.” “Asombrámonos ao ver que podían realizar tarefas case de todo tipo! (Leti e Lydia)”; “A xente foi moi boa e amigable con nós e pasámolo xenial.” (Heidi Varela e e Rona Amyari Díaz de 2ºC); “Os alumnos de 2º ESO visitaron ASPABER. Todos quedaron estupefactos de como persoas con diversas discapacidades podian facer esas cousas.” (Jose Rojo e mais Cristina Souto recollen o sentir da clase.) “Algúns alumnos, coma nós, xa o visitarmos fai 2 anos, pero a visión foi totalmente diferente, foi como si nunca estivesemos alí, non pola estructura, todo seguía igual, seon polo que víamos” comentan Ana e mais Lorena que xa son reincidentes. “Gustounos moito o cariñosos que son todos e traballadores. Pasámolo moi ben e tamén coas persoas que viven ali a as coidadoras foron moi amables con nós” Mario lagoa; “É moi interesante coñecer ese “mundo” no que viven. Coo se desenrolan para levar unha vida mellor ou como reaccionan ante un suceso, noticia... . Xa que moios deles non poden vocalizar ben ou responder ao que se lle formula. O máis impactante foi ver como se comunicaban a través das novas tecnoloxías e como realizaban traballos tan complexos.”Jennifer Rial e Tamara Pondal.

Entrevista.

Cristina Fuentes e Inés Pardiñas alumnas de 2ºC

Hola Inés, poderíasnos contar, que che pareceu Aspaber dende a túa opinión? Dende o meu punto de vista, a visita foi bastante interesante e agradable xa que coñecer esta gran labor que fan as monitoras coa paciencia pero tamen gusto co que o fan, e de gran admiración.

Era a túa primeira visita ao centro, ou xa tiveras a ocasión de visitalo? Pois si, esta foi a miña primeira visita, e sorprendiume positivamente, devido a que todo o traballo que fan,e moi interesante e cun gran afán de superación para aqueles internos.

Explicanos en que consiste este centro. Contribúe a que as persoas con discapacidade intelectual e as súas familias, dispoñan dos apoios necesarios para poder desenvolver o seu proxecto de vida e lograr a súa inclusión como cidadáns.

Gustaríache colaborar neste proceso de insertación social, como monitora? Pois si, a verdade e que cando chegue a idade mínima para poder axudar, gustaríame colaborar neste proceso, e estaría encantada de poder axudar.

Moitisimas gracias por contestarnos a estas cuestións, Inés. Esperamos verte axudando no centro. Foi un pracer. Adeus, e eu tamen o espero.

ANTROPOLOXÍA DO PARENTESCO I: O MATRIARCADO

Moitos antropólogos cren que a familia, entendida do xeito que sexa, é un grupo de persoas que cumple funcións vitais como o sexo, reprodución, educación, subsistencia. A prohibición de relación sexual entre persoas unidas por determinados vínculos de parentesco, e decir, o tabú do incesto, aplícase universalmente á familia, sexa nuclear ou extensa. As persoas pertencen a dúas familias, unha de orientación, onde nacen e se crían, e outra de procreación, na que ingresan mediante o matrimonio. Pero, quen manda na familia? Os homes ou as mulleres?

Imos empezar o tema do parentesco polemizando sobre o poder da muller, e decir, o matriarcado. Le o artigo ao que leva este enlace e despóis déixate sorprender polo que nos contan as mulleres chinesas do video que vai a continuación.

http://www.xatakaciencia.com/antropologia/mujeres-con-el-poder-de-hombres-i

GALILEO GALILEI NO CINE.

GALILEO GALILEI de Liliana Cavani.

Cavani ofrécenos esta interesantísima visión do proceso do astrónomo considerado pai da ciencia moderna. A película baséase no texto do dramaturgo marxista Bertold Brecht. Despóis de ver a película, tenta contestar estas cuestións que che axudarán a entender o complexo da historia.

1.- Onde e cando transcurre a acción?
2.- A historia comenza na universidade, coa disección dun cadáver: qué dúas posturas sobre a importancia da información dos sentidos enfréntanse na discusión que se plantexa? Qué é o que di Galileo?
3.- Na súa clase na universidade Galileo fala sobre o universo: qué teoría explica como certa? Porqué ten medo?
4.- Resume as ideas de Giordano Bruno. De que o acusa a Inquisición?
5.- Que fai Galileo co telescopio ou catalexo? Que descubre?
6.- Que pasa cando Galileo propon na universidade que miren polo telescopio?
7.- O novo Papa Urbano VIII, antigo cardenal Barberini, permítelle a Galileo besarlle a sagrada zapatilla. Como interpretas este feito?
8.- Investiga en que se diferencian as posturas do catolicismo e do protestantismo nesta época sobre a libre interpretación da Biblia. Como afecta esto ao proceso contra Galileo? Por que en América podía ensinarse a teoría coppernicana e en Europa non?
9.- O libro de Galileo "Diálogo entre os dos sistemas máximos" foi requisado. Inves- tiga cando se publicou.
10.- A retractación de Galileo é especialmente humillante. Comenta qué factores contribúen a esta humillación: Posta en escea, linguaxe, como a directora usa a cámara para conseguir este efecto? A que se compromete Galileo?
11.- Investiga como foron os últimos anos de vida de Galileo. Seguíu investigando? Publicou algo máis?

Para rir un anaco

Os de 2º A (de Bacharelato), entre clase e clase, exame e exame... quédalles tempo para manter o humor e agasállannos cos chistes que aquí vos deixo, así como tamén cunha copia "xemelga" da parte central da Escola de Atenas de Rafael. A pequena diferenza entre orixinal e reprodución é que onde ía Platón vai Esteban e onde ía Aristóteles pónsenos Darío.  (Estes filosofos rintes contemporáneos prometen que o humor non decaerá... e haberá máis entregas). 
Aí van os chistes: 


- Se Agostiño de Hipona nacera dous meses antes, chamaríase Xuniño?
- Esa illa está con-Creta? Foi un chiste sen Grecia.
- Como se chamaba a familia de Platón? Vajillón.
- Como é o principio de Aristóteles? A A
- Cando encerraron a Tomé de Aquino para que non se unira aos dominicos sentíase como como os de Aquino hay quien viva.
- Estou tomando iogures con fibra para mellorar o tránsito cara o mundo helenístico. 
- Se eres un pouco máis tonto, naces con spérmatas de pedra. 
- Cando lle deron un susto a Agostiño de Hipona pasou a chamarse só Agostiño. 
- A clase de filosofía é moi amena, pero eu prefiro Vodafone. 
- No exame de filosofía se queremos ter un 10 témolo, porque temos fe e razón.
- Son chistes feitos por "Nous".


:)

Filosofía moderna

Para profundar un pouco no marco histórico da filosofía moderna ou nalgunha das problemáticas abordadas nesta época, suxírovos o visionado dalgunhas películas: 
- Lutero (2003)
- Cromwell (1970)
- Galileo (1969)
- Mátrix (1999)


Como en ocasións anteriores, podedes mellorar a nota do exame desta parte, respondendo a un dos seguintes cuestionarios:


A) Para as tres primeiras películas, de tipo histórico:

1. Resumo do argumento en 10-15 liñas e ficha técnica da película.

2. ¿En que época se sitúa a película? Busca algunha información ao respecto.

3. ¿En que lugar se sitúa a película? Busca información e pon un mapa do lugar.

4. Describe tres personaxes da película (algún feminino e algún masculino).

5. Propón ti tres preguntas posibles en torno ao argumento da película e indica as respostas.

6. Describe as tres esceas que máis che gustaran.

7. Propón un novo final para a película.

8. Propón un título alternativo para a película e explica por que o elixiches.

9. Realiza unha pequena disertación na que recollas unha reflexión persoal sobre a Reforma Protestante, o paso a unha monarquía parlamentaria ou a revolución científica (segundo a película que visionaches).

10. Comentario persoal (¿Qué che gustou? ¿Qué non? ¿resultouche de fácil visionado? ¿aprendiches algo? ¿atopaches algo sorprendente?...)

B) Para a película Mátrix (para aproblemática da realidade e a aparencia): 

1. Resumo do argumento en 10-15 liñas e ficha técnica da película.

2. Explica os dous mundos de que se trata na película.

3. ¿Poderías relacionar a película co mito da caverna de Platón? Explícao con certo detemento.

4. Describe tres personaxes da película (algún feminino e algún masculino).

5. Propón ti tres preguntas posibles en torno ao argumento da película e indica as respostas.

6. Describe as tres esceas que máis che gustaran.

7. Propón un novo final para a película.

8. Propón un título alternativo para a película e explica por que o elixiches.

9. Realiza unha pequena disertación na que recollas unha reflexión persoal sobre á dificultade de distinguir o soño coa realidade facendo mención á dúbida metódica de Descartes

10. Comentario persoal (¿Qué che gustou? ¿Qué non? ¿resultouche de fácil visionado? ¿aprendiches algo? ¿atopaches algo sorprendente?...)

*Soamente pode facerse traballo de 1 película en relación a este tema (4).  A realización completa destas cuestións despois do visionado do filme, subirá ata 0,5 ptos sobre a cualificación do exame de Filosofía moderna I. A data límite de entrega é o xoves 15 de marzo. Poden enviarse as respostas por correo electrónico a: africa.lopez2@gmail.com

¡Ánimo, e a traballar, sen deixar de curiosear!