lunes, 26 de marzo de 2012

Cine ambientado no século XVIII

Agora que en 2º de bacharelato estamos adentrándonos no pensamento de Kant, propoñémosvos ver algunha película situada nesta época. Desta volta podedes elixir entre: Amadeus (1984), María Antonieta (2006) ou Barry Lyndon (1975). 
De forma voluntaria podedes elaborar un traballo respondendo ás seguintes cuestións: 



  1. Resumo do argumento en 10-15 liñas e ficha técnica da película.
  1. ¿En que época se sitúa a película? Busca algunha información ao respecto.
  1. ¿En que lugar se sitúa a película? Busca información e pon un mapa do lugar.
  1. Describe tres personaxes da película (algún feminino e algún masculino).
  1. Propón ti tres preguntas posibles en torno ao argumento da película e indica as respostas.
  1. Describe as tres esceas que máis che gustaran.
  1. Propón un novo final para a película.
  1. Propón un título alternativo para a película e explica por que o elixiches.

    9. Realiza unha pequena disertación na que recollas unha reflexión persoal sobre os acontecementos do XVIII contemporáneos da Ilustración (segundo a película que visionaches).
10. Comentario persoal (¿Qué che gustou? ¿Qué non? ¿resultouche de fácil visionado? ¿aprendiches algo? ¿atopaches algo sorprendente?...)

* A realización completa destas cuestións despois do visionado do filme, subirá ata 0.5 ptos sobre a cualificación do exame de Filosofía moderna II (Kant). Soamente pode facerse traballo de 1 película para dito exame. A DATA LÍMITE DE ENTREGA É O VENRES 20 DE ABRIL. Podedes entregalo na clase o envialo a: africa.lopez2@gmail.com.
....................
Así mesmo, logo de ler o capítulo de O mundo de Sofía (J. Gaardner) dedicado a Kant ,podedes responder ás seguintes preguntas: 
  1. Selección de 3 citas breves (aprox. 3-10 liñas, cada cita) que teñan algo que ver coa razón teórica kantiana e outras tres que estean relacionadas coa razón práctica.
  1. Indicar e resumir brevemente os principais exemplos que se empregan para explicar a filosofía kantiana.
  2. ¿Como se explica no texto que o espazo e o tempo sexan “as dúas formas” da sensibilidade no home?
  3. ¿Que significa “imperativo categórico”? ¿Cando falamos deste imperativo a que tipo de razón nos referimos?
5. ¿Que foi o que máis te axudou para entendero pensamento kantiano?

* A data de entrega límite é o luns 16 de abril. Poderá subir ata 0,2 ptos sobre o exame de Kant.

domingo, 25 de marzo de 2012

Día mundial da auga.

O pasado xoves celebrouse unha xornada mási doDía Mundial da Auga. Cada ano por estas datas invitase aos diferentes Estados a dedicar este día ao tema con actividades concretas para o fomento da conciencia pública.
Esta celebración é coordinada pola Organización das Nacións Unidas para a Alimentación e a Agricultura FAO. Este ano o tema será o da relación da auga e a seguridade alimentaria. Para o que programaronse tres eventos internacionaies importantes: o Foro Mundial da Auga, o Día Mundial e a semán Mundial do Auga. Todos abordarán as relaciones entre a auga e mais a producción de alimentos.




Porén, unha parte da cidadanía preocupada polo tema e excluída do foro celebra nas mesmas datas un foro alternativo que se chama asi precisamente: Foro Alternativo Mundial del Agua.


lunes, 19 de marzo de 2012

TRABALLOS DE CAMPO.


O traballo de campo diferénciase da maioría dos procesos científicos polas dificultades que presenta examinar experimentalmente a un grupo de persoas. O antropólogo ou a antropóloga debe olvidar calquer aspecto asumido de xeito previo e estar disposto a replantexar conceptos tales como a amizade ou o ben e o mal dentro do contexto dunha nova cultura.

1. VENDEDORAS DE PAISACO. 2011-2012.


PREGUNTAS ENTREVISTA realizada por Alicia, Pilar e Lorena de Antropoloxía de1º Bacarelato.

Bos días,

1. Que, houbo boas ventas hoxe?

2. Ten fillos?

3. E que lle quedaba con eles cando eran pequenos para ir vender?

4. Cantos anos hai que vende nesta feira de Paisaco?

5. Que o foi o que a levou a facerse vendedora de verdura na feira?

6. Vendiu sempre verduras ou dedicouse tamén a venta doutras cousas?

7. E un negocio familiar ou traballa para alguna coperativa?

8. Como consegue as verduras plantaas vostede ou compraas?

9. As verduras que vende son do país (de Galicia) ou veñen de fóra?

10. Por que pon as verduras deste lado?

11. Cando empezou a vender había tantos postos de venta coma agora ou había menos?

12. Pon o seu posto sempre no mesmo sitio?

13. A que hora se levanta para vir a feira?

14. A que hora comenza a feira?

15. A que hora remata?



TRIBUS URBANAS EN CARBALLO.


Aqui temos o froito do traballo de campo realizado polo antropólogo Pablo de primeiro de bacharelato. Apunta maneras. Comprobádeo.





sábado, 17 de marzo de 2012

Voltamos a Aspaber.





O xoves día 15 de Marzo, os alumnos e alumnas de 2º ESO C e D visitamos o centro Aspaber. Rubén Martínez e Alberto Rey de 2ºESO explican que ASPABER é a Asociación de pais de discapacitados de Bergantiños que nace no ano 1976 para atender a un grupo de persoas con discapacidade mental e ás súas familias, axudándoas nas súas tarefas e convivir con outras persoas. Conta co 5 centros diferentes: o Centro Ocupacional é un servizo de atención diurna para persoas en idade laboral con posibilidade de desenvolver as súas capacidades residuais en áreas formativo laborais e ocupacionais; o Centro de Día que atende a persoas con necesidade de apoio xeralizado, que precisan dunha atención persoal e integral; o Centro Residencial, o Centro especial de emprego que son diferentes naves nas que hai diversos traballos coma a escaiola, fabricación de palés ou colocación de latas de conserva en caixas e as Vivendas tuteladas.

Alejandra Pomboo e Andrea Pensado contanos a visita: O primeiro sitio que visitamos foi o comedor, onde coñecemos a Patricia e Martín. Enseñáronnos os aparellos tecnolóxicos que utilizan para poder comunicarse cos demais, por exemplo, o álbum de fotos no que se escoitaba o nome do obxecto ou un aparello que utilizaba Patricia, no que se accionaba a opción desexada. Lydia e Leti de 2ºC o describen así Ao chegar entramos a unha sala e vimos un video de presentación. Unha rapaza chamada Patricia podía comunicarse a través dos ollos con imaxes no ordenador, e outro que se chamaba Martín utilizaba uns metodos mais sinxelos porque el falaba pero moi baixo asi que con un amplificador de voz podiamos oir como nos saludaba .

En segundo lugar fomos visitar a o Centro de Día, onde estaban os que necesitan mais axuda durante todo o día. Nese momento estaban comendo. Teñen unha sala para facer exercicio e tamén unha sala de actividades de ocio e ali traballan todos xuntos. Preguntámoslle a algúns si se traballaba moito e todos impacientes confirmaron a nosa pregunta. Chamounos a atencion como cosían as alfombras

Logo fomos ao Centro especial de emprego, onde coñecemos a Rafa. Vimos onde fabricaban escaiola. Había moitas figuras e para non desperdiciar a escaiola facían pequenos xoguetes para poder pintalos. Fixámonos en como traballaban con escaiola xa que para eles require un gran esforzo e iso failles sentir utiles. E tamén vimos como empaquetan as latas de atún para Calvo.

Todos quedamos encantados e para mostra mirade o que opinades de visita: “Ao principio estabamos nerviosos por que era algo novo para nos xa que habia xente que nunca fora.” “As súas monitoras axudanlle moito e as novas tecnoloxías ainda mais xa que facilitan o seu traballo e a maneira de comunicarse. Pareceunos moi interesante os comunicadores especiales que teñen para falar e expresarse xa que lle e de gran axuda.” Para Fran. Muñiz e Martín Pereira “Aspaber é a segunda oportunidade para a xente que lle costa mais seguir co dia a dia. Alí os internos de Aspaber teñen unha casa donde durmir e se lles axuda a aprender as tarefas da casa, e tamén teñen distintos talleres onde aprenden oficios e traballan e despois a final de mes teñen unha recompensa económica.“Asombrámonos ao ver que podían realizar tarefas case de todo tipo! (Leti e Lydia)”; A xente foi moi boa e amigable con nós e pasámolo xenial.” (Heidi Varela e e Rona Amyari Díaz de 2ºC); Os alumnos de 2º ESO visitaron ASPABER. Todos quedaron estupefactos de como persoas con diversas discapacidades podian facer esas cousas.” (Jose Rojo e mais Cristina Souto recollen o sentir da clase.) Algúns alumnos, coma nós, xa o visitarmos fai 2 anos, pero a visión foi totalmente diferente, foi como si nunca estivesemos alí, non pola estructura, todo seguía igual, seon polo que víamos” comentan Ana e mais Lorena que xa son reincidentes. “Gustounos moito o cariñosos que son todos e traballadores. Pasámolo moi ben e tamén coas persoas que viven ali a as coidadoras foron moi amables con nós” Mario lagoa; “É moi interesante coñecer ese “mundo” no que viven. Coo se desenrolan para levar unha vida mellor ou como reaccionan ante un suceso, noticia... . Xa que moios deles non poden vocalizar ben ou responder ao que se lle formula. O máis impactante foi ver como se comunicaban a través das novas tecnoloxías e como realizaban traballos tan complexos.”Jennifer Rial e Tamara Pondal.


Entrevista.


Cristina Fuentes e Inés Pardiñas alumnas de 2ºC

Hola Inés, poderíasnos contar, que che pareceu Aspaber dende a túa opinión? Dende o meu punto de vista, a visita foi bastante interesante e agradable xa que coñecer esta gran labor que fan as monitoras coa paciencia pero tamen gusto co que o fan, e de gran admiración.

Era a túa primeira visita ao centro, ou xa tiveras a ocasión de visitalo? Pois si, esta foi a miña primeira visita, e sorprendiume positivamente, devido a que todo o traballo que fan,e moi interesante e cun gran afán de superación para aqueles internos.

Explicanos en que consiste este centro. Contribúe a que as persoas con discapacidade intelectual e as súas familias, dispoñan dos apoios necesarios para poder desenvolver o seu proxecto de vida e lograr a súa inclusión como cidadáns.

Gustaríache colaborar neste proceso de insertación social, como monitora? Pois si, a verdade e que cando chegue a idade mínima para poder axudar, gustaríame colaborar neste proceso, e estaría encantada de poder axudar.

Moitisimas gracias por contestarnos a estas cuestións, Inés. Esperamos verte axudando no centro. Foi un pracer. Adeus, e eu tamen o espero.

viernes, 16 de marzo de 2012

ANTROPOLOXÍA DO PARENTESCO I: O MATRIARCADO



Moitos antropólogos cren que a familia, entendida do xeito que sexa, é un grupo de persoas que cumple funcións vitais como o sexo, reprodución, educación, subsistencia. A prohibición de relación sexual entre persoas unidas por determinados vínculos de parentesco, e decir, o tabú do incesto, aplícase universalmente á familia, sexa nuclear ou extensa. As persoas pertencen a dúas familias, unha de orientación, onde nacen e se crían, e outra de procreación, na que ingresan mediante o matrimonio. Pero, quen manda na familia? Os homes ou as mulleres?

Imos empezar o tema do parentesco polemizando sobre o poder da muller, e decir, o matriarcado. Le o artigo ao que leva este enlace e despóis déixate sorprender polo que nos contan as mulleres chinesas do video que vai a continuación.