jueves, 28 de abril de 2011

Nace un novo xornal: LANDRA






Un magnífico equipo de redactores, fotógrafos, publicistas e maquetadores, de 2º Bac B e C, tras un arduo traballo na clase de Ética e Filosofía do Dereito, conseguíu sacar á luz o primeiro número do xornal LANDRA, no marco do programa de El país de los estudiantes.

Mañá venres, no 2º recreo, presentaremos o xornal e entregaremos exemplares a quen o desexen, nun acto conxunto coa revista ROTATIVA SAUDABLE, de bastante máis longa andaina, e -como sabedes- elaborada polo alumnado de Ciencias.
(Na biblioteca, por suposto).

Esperamos que o apreciedes!

miércoles, 27 de abril de 2011

O terceiro home

Aqui queda a análise moral feita por Miguel López sobre novela de Graham Greene, El tercer hombre. Podedes ver a versión cinematográfica realizada por Carol Reed, con Orson Welles, co mesmo título.

lunes, 11 de abril de 2011

A balada de Leboreiro


O tema do xeronticidio (consiste en abandonar aos maiores por cuestións de supervivencia ou por que son conciderados como unha carga), xurdíu a partir dun exercicio realizado na clase de antropoloxía. Estabamos estudando o ser humano e a súa alimentación e mandaronos ler un capitulo do libro de Marvin Harris,"Bueno para comer"; e a causa de ler este libro, xurdiron as diferentes costumes das tribus, as súas alimentacións e maílas calorías que lles aportaban e as que perdían conseguindo os alimentos.



Por esa razón vimos a película titulada "La balada de Narayama". A historia sitúase nunha illa de Xapón. Nesta película aparece o tema da alimentacíon,os traballos que pasaban para conseguir os alimentos e aparece o tema do xeronticidio. O argumento consiste na historia duhna familia que vivía nunha aldea, e alí vese reflectido como nesta familia trátase o tema do xeronticidio , é dicir, a señora maior ten que ir morrer ao monte de Narayama porque asi deciao a sua relixíon; pero había persoas maiores que non querían ir morrer ao monte e isto era unha vergoña para o seu pobo.



Despois de mirar a película buscamos infomación sobre esta, e atopamos un blog no que poñía que unha rapaza falara cun amigo do seus pais, Isaac Ferreira (escritor e poeta), e que este comentaralle que fillera un estudo sobre o xeronticidio nas costumes galego-portuguesas. Logo deronos unhas fichas sobre a eutanasia familiar primitiva no folclore galego-portugues extraídas do libro " Etnografía e folclore de Galicia" Ed.Xerais, onde menciona "O Picoto do pai". O libro recolle canciós e ditos nos que se fala de que neste lugar cándo a xente maior rozaba unha idade os seus fillos poñianos nun carro e levabanos a un monte deserto, deillándolles unha manta e un anaco de pan. Por un artigo do suplemento de La Región sabemos que tamén se fala do asunto en Pontevedra nun sitio chamado "Chan dous Marcos" no que pasou algo similar ; e máís en "Azueira" e na "Raia Seca"




Algunhas preguntas da entrevista poden ser:


* Vostede sabe en que época mais ou menos ocorreu os casos de xerontocidio neste lugar?


* Sabe se había algunha persoa que se negara a subir a montaña?


* Por que sabe de onde sabe sae esa información? Quen lla contuo?


* De onde partia esa tradición?


* De que viviu esa xente? Do campo?


* Sabe vostede se tiñan que seguir unha ruta planificada ou bastaba con subir ao monte?


* Tiña que ser algun familiar epecial ou valia calquera ?


* Por que se deixou de facerse esta tradición nesa zona?


* Cando subían as persoas a montaña deixaban algun tipo de pertenzas ou alimentos?


* Cómo subían á xente a montaña ?


* Canto tempo lle levaba subir as persoas maiores?


* A partir de que anos subían aos maiores a montaña ?


* Subían os homes e as mulleres a montaña cando se facían maiores?


* Subían as persoas maiores nalgunha estación do ano en contreto?


jueves, 7 de abril de 2011

Estivo con nós CARME ADÁN


O pasado luns na biblioteca un variado grupo de rapaces e rapazas -4º ESO e 1º e 2º Bac -puido escoitar á deputada do Parlamento galego Carme Adán. Tomando como punto de partida o dato que na actualidade tan só un 1% das mulleres acceden a cargos políticos importantes e tan só outro 1% teñen máis ben que os homes, C. Adán rastreou o acontecido neste respecto desde a antigüidade grega ata os nosos días deténdose especialmente na Revolución francesa, a Segunda república española, o franquismo e posterior democracia. Se cadra, o máis ilustrativo foron os dous vídeos cos que rematou: primeiro, uns rapeiros varóns ("cumprindo" con todos os tópicos do home potente e muller-floreiro) e logo, unhas rapeiras mulleres (rompendo coas representacións habituais do feminino, amosándose activas e pouco preocupadas por lucir un físico prototipicamente feminino). Foi unha pena non ter tempo para o debate, que podería ter dado para moito! En calquera caso, conseguimos que o día das mulleres non se quede só no 8 de marzo... e as discusións continuarémolas nas aulas, ou fóra delas.